Het zal niemand ontgaan zijn: in de Nederlandse zeilsport doen de windsurfers zeer goede zaken. In 2018 pakten Dorian van Rijsselberghe en Kiran Badloe bij de RS:X-mannen respectievelijk het goud en het zilver tijdens het WK in Aarhus, en ging bij de dames Lilian de Geus overtuigend met het goud naar huis.
Maar een jongere garde windsurfers timmert ondertussen ook hard aan de weg om in de voetsporen van deze toppers te treden. Waaronder RS:X-talent Sara Wennekes. Maar hoe is dat nou ooit begonnen? Hoe kom je als klein windsurfertje op de Olympische RS:X terecht, op weg naar een Olympische carriere?
In deze terugkerende rubriek vertellen verschillende zeilers en windsurfers hoe ze van hun eerste keer in de zeilboot of op de surfplank zijn gekomen tot aan hun droom van Olympisch goud… Met deze keer: Sara Wennekes.
Jouw eerste keer op een surfboard…
Samen met mijn broer stond ik in de zomervakantie van 2008 voor het eerst op een surfboard. ‘Gewoon om het een keer te proberen’ hadden mijn vader en broer een windsurfset van de buurman geleend. Vrij snel daarna kocht mijn vader twee zeilen en windsurfplanken zodat mijn broer en ik konden leren windsurfen, en mijn ouders een zomer eens lekker rustig thuis konden blijven… Een rustige zomer hebben we daarna niet meer gehad, want de jaren hierna waren we altijd op pad voor wedstrijden en trainingen.
Wat zorgde ervoor dat je vaker het water op ging?
Naarmate ik beter werd in het windsurfen kreeg ik er steeds meer plezier in. Ik vond het altijd al heerlijk om tijd buiten door te brengen en het windsurfen vond ik vooral heel gezellig. Juist samen met andere windsurfers het water op gaan, elkaar een beetje uitdagen, tochtjes maken en na het surfen lekker barbecueën. Hierdoor beleefde ik veel plezier aan de sport en was ik gemotiveerd om het water op te gaan!
Wanneer wist je: dit is mijn passie?
Ik kan mij nog herinneren dat ik super nerveus was voor mijn eerste wedstrijd, ik kreeg dat weekend geen hap door mijn keel. Tot mijn verbazing deed ik het erg goed en naar verloop van tijd nam ik daarom ook deel aan belangrijkere wedstrijden zoals het Nederlands Kampioenschap. In 2011 was het Wereld Kampioenschap voor de jeugd in San Francisco, daar wilde ik ontzettend graag naartoe omdat het mij zo een gave ervaring leek. Tot die tijd vond ik het windsurfen en het reizen vooral gewoon heel ‘leuk’, maar langzamerhand wilde ik meer. Ik wilde beter, de beste, worden. Na een bronzen medaille op het jeugd Wereld Kampioenschap werd dat gevoel sterker, want wat was het fantastisch om op het podium te staan!
Wat is het mooiste aan windsurfen?
Ik vind het heerlijk om buiten te zijn en dat is het mooie aan windsurfen. Het maakt niet uit hoe het weer is, ik kan er altijd van genieten. Tijdens een herfststorm spelen in de golven of in het zonnetje en zonder wind relaxed op het water staan en de dag op het strand doorbrengen. Maar ook je eigen snelheidsrecords verbreken, tijdens wedstrijden tactisch slimme keuzes maken of gewoon met een maatje over het water knallen en elkaar proberen in te halen… Het is zo’n veelzijdige sport!
En toen? Wat was jouw vervolgroute richting de top?
Wekelijks reisde ik af naar Scheveningen om daar te trainen en na mijn middelbare school ben ik dan ook naar Scheveningen verhuisd om mijn sport professioneel te beoefenen. Tot op heden brandt dat vuurtje nog steeds.
Waar sta je nu? Waar wil je heen en hoe ga je dat aanpakken?
Ondertussen doe ik al een tijdje mee bij de senioren en heb ik het gevoel dat ik nog lang niet heb laten zien wat ik in mij heb. Om nog een stap te maken moet ik vooral hard blijven trainen en aan details gaan werken op zowel tactisch, technisch als fysiek gebied. In de afgelopen jaren heb ik topsport altijd gecombineerd met de studie Rechten aan de Universiteit in Leiden, maar wil ik mij graag honderd procent gaan focussen op de sport! Omdat ik nog maar een paar vakken hoefde te volgen heb ik ervoor gekozen om mijn studie af te maken om daarna, met een diploma op zak, full-time te gaan windsurfen.
Wat is jouw tip voor jonge enthousiaste windsurfers?
Ga samen met een vriend of vriendin windsurfen! Plezier is super belangrijk, je kan veel van elkaar leren, elkaar uitdagen, je wordt vanzelf beter door op het water te staan en het is ook nog eens heel erg gezellig om je surfervaringen te delen!
Wat hoop je over 20 jaar bereikt te hebben?
Ik hoop dat ik dan medailles op mijn naam heb kunnen schrijven, met veel plezier terugkijk op mijn windsurf carrière, een lange reis heb gemaakt, nog meer heb gestudeerd (ik vind studeren nou eenmaal leuk), in het buitenland heb gewoond, een leuk huisje met misschien wel een gezinnetje heb en werk kan doen waar ik blij van word.
